Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age sane, inquam. Bork Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? An hoc usque quaque, aliter in vita? Duo Reges: constructio interrete. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Addebat etiam se in legem Voconiam iuratum contra eam facere non audere, nisi aliter amicis videretur. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? De quibus cupio scire quid sentias. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Ego vero isti, inquam, permitto.

1. Paria sunt igitur.
2. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Eaedem res maneant alio modo.

• Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
• Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.
• Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
• Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit.

Quid de Pythagora?

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Bork

Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant.

Sed cum ea, quae praeterierunt, acri animo et attento
intuemur, tum fit ut aegritudo sequatur, si illa mala sint,
laetitia, si bona.

Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere
destiterit, non erit;

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.