Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Primum quid tu dicis breve? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Quid est enim aliud esse versutum? Duo Reges: constructio interrete. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Quibusnam praeteritis?: Dici enim nihil potest verius.
Id mihi magnum videtur.: Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Istic sum, inquit.: Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Falli igitur possumus.

Sint modo partes vitae beatae.
Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.
Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.

Nec enim figura corporis nec ratio excellens ingenii humani
significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur
voluptatibus.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici,
verba.

Aderamus nos quidem adolescentes, sed multi amplissimi viri, quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam posset ad eam lege Voconia pervenire.