Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid Zeno? Duo Reges: constructio interrete. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

Cur deinde Metrodori liberos commendas? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Nos commodius agimus. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Est, ut dicis, inquit;

Bork: Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Itaque fecimus.: Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Bork: Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret.
Bork: Itaque his sapiens semper vacabit.

Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem
memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non
faciant, incidant in maiorem.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Prioris generis est docilitas, memoria;
Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.