Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quae tandem ista ratio est? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quis negat? Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Urgent tamen et nihil remittunt.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem, Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret Pythagoreorum disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat, addisceret?
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Reicietur etiam Carneades, nec ulla de summo bono ratio aut
voluptatis non dolendive particeps aut honestatis expers
probabitur.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in
potestate sapientis.

Bork: Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Quibusnam praeteritis?: Cur id non ita fit?
Nihil sane.: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Stoici scilicet.: Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.

Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Ecce aliud simile dissimile.
An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Bork

Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Itaque his sapiens semper vacabit.