Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Et nemo nimium beatus est; Duo Reges: constructio interrete. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Sed plane dicit quod intellegit.

Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?
Bork
Audeo dicere, inquit.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.

Corporis igitur nostri partes totaque figura et forma et statura quam apta ad naturam sit, apparet, neque est dubium, quin frons, oculi, aures et reliquae partes quales propriae sint hominis intellegatur.

Huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, nihil in hac
praeclara epistula scriptum ab Epicuro congruens et
conveniens decretis eius reperietis.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur,
intellegere, quid diceret?

An obliviscimur, quantopere in audiendo in legendoque moveamur, cum pie, cum amice, cum magno animo aliquid factum cognoscimus?
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.

Bork: Laboro autem non sine causa;
Bork: Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Stoici scilicet.: De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Non igitur bene.: Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

An hoc usque quaque, aliter in vita? Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Venit ad extremum; Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Inquit, dasne adolescenti veniam?