Quid enim?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Duo Reges: constructio interrete. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;
- Tu quidem reddes;
- Quae duo sunt, unum facit.
- Idem adhuc;
- Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
- Sedulo, inquam, faciam.
- Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
- Bork
- Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Deinde dolorem quem maximum? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Cur id non ita fit? Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
- Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
- Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat, quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere?
- Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.
- Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
- Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
- Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
- Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.
- Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
- Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
- Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Epicurei num desistunt de isdem, de quibus et ab Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.