Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Quis istud possit, inquit, negare? Duo Reges: constructio interrete. Recte dicis; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Cur iustitia laudatur?: Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Si quae forte-possumus.: Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Bork: Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Bork: Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest
esse dissensio.

Praeclare, inquit, facis, cum et eorum memoriam tenes,
quorum uterque tibi testamento liberos suos commendavit, et
puerum diligis.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Si longus, levis; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

Sed residamus, inquit, si placet. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Deprehensus omnem poenam contemnet. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. At iam decimum annum in spelunca iacet.

Omne enim animal, simul et ortum est, se ipsum et omnes partes suas diligit duasque, quae maximae sunt, in primis amplectitur, animum et corpus, deinde utriusque partes.