Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Poterat autem inpune; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Duo Reges: constructio interrete. Bork Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Admirantes quaeramus ab utroque, quonam modo vitam agere
possimus, si nihil interesse nostra putemus, valeamus
aegrine simus, vacemus an cruciemur dolore, frigus, famem
propulsare possimus necne possimus.

Immo sit sane nihil melius, inquam-nondum enim id quaero-,
num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam,
indolentia?

Quae sequuntur igitur?

Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Laboro autem non sine causa; Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Sed tamen intellego quid velit.
Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Bork: Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.
Ita prorsus, inquam;: Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Etiam beatissimum?: Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes.

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Nunc de hominis summo bono quaeritur; Sed quid sentiat, non videtis. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Omnis enim est natura diligens sui.

Quare istam quoque aggredere tractatam praesertim et ab aliis et a te ipso saepe, ut tibi deesse non possit oratio.

Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;