Bonum valitudo: miser morbus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Bork Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.
Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Quid censes in Latino fore?
Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis.
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt
prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum
naturam sint, fruentem vivere.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Sed haec nihil sane ad rem;

Bork: Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;
Tenent mordicus.: Certe non potest.
Bork: Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Duo Reges: constructio interrete.

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quid de Pythagora? Erat enim Polemonis. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Posuisti etiam dicere alios foedus quoddam inter se facere sapientis, ut, quem ad modum sint in se ipsos animati, eodem modo sint erga amicos;