Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Quo tandem modo? Duo Reges: constructio interrete. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?

Non laboro, inquit, de nomine.

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Quae sequuntur igitur? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. An eiusdem modi? Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Cum efficere non possit ut cuiquam, qui ipse sibi notus sit,
hoc est qui suam naturam sensumque perspexerit, vacuitas
doloris et voluptas idem esse videatur.

Reicietur etiam Carneades, nec ulla de summo bono ratio aut
voluptatis non dolendive particeps aut honestatis expers
probabitur.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit quid iis faciendum sit aut non faciendum?

At ego quem huic anteponam non audeo dicere;

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Ad eos igitur converte te, quaeso. Tria genera bonorum; Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Quis negat?: Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Quid vero?: Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;