Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Duo Reges: constructio interrete. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quae sequuntur igitur? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. In schola desinis. Iam in altera philosophiae parte.

• Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
• Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
• Sed in ceteris artibus cum dicitur artificiose, posterum quodam modo et consequens putandum est, quod illi §pigennhmatikÒn appellant;
• Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Erat enim res aperta. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Bork

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Sed potestne rerum maior esse dissensio? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.

Bork

Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;

Idem adhuc;

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Nos commodius agimus.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Bork

Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.

Idemne, quod iucunde?

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

1. Inde igitur, inquit, ordiendum est.
2. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
3. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
4. Hos contra singulos dici est melius.
5. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una
sola defensa, eaque vehementer.

Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens,
sapientem esse non esse ad beate vivendum satis.