Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sint ista Graecorum; Duo Reges: constructio interrete. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quid iudicant sensus? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quibusnam praeteritis? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Quid ergo hoc loco intellegit honestum?
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Beatum, inquit. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem.

An eiusdem modi?: Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Ita prorsus, inquam;: Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Bork: Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Bork: Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Verum audiamus.: Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Ita miser sit aliquando necesse est is, quem vos beatum
semper vultis esse, nec vero id, dum omnia ad voluptatem
doloremque referetis, efficietis umquam.

Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit
cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam
timebis.

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;
Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Non potes, nisi retexueris illa.
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Minime vero, inquit ille, consentit.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quid ergo? Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Nihil ad rem! Ne sit sane; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Et quod est munus, quod opus sapientiae?