Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?

Bork: Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.
Bork: Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Falli igitur possumus.: Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Quis enim redargueret?: Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Tu quidem reddes;: Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat?

Magna laus. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.

Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.

Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Sed hoc sane concedamus. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Obscura, inquit, quaedam esse confiteor, nec tamen ab illis
ita dicuntur de industria, sed inest in rebus ipsis
obscuritas.

Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae
voluptas, iure praetermissa est;

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Quis istud possit, inquit, negare?
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Restinguet citius, si ardentem acceperit.
Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?