Dici enim nihil potest verius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Duo Reges: constructio interrete. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Hos contra singulos dici est melius. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.

Ad hanc rem aiunt artis quoque requisitas, quae naturam adiuvarent in quibus ea numeretur in primis, quae est est vivendi ars, ut tueatur, quod a natura datum sit, quod desit, adquirat.

Tubulo putas dicere?: Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.
Bork: Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
Respondeat totidem verbis.: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Peccata paria.: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Cave putes quicquam esse verius.
At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Contineo me ab exemplis.

Nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae
cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae
prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Minime vero, inquit ille, consentit. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.