Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Duo Reges: constructio interrete. Restatis igitur vos; Haeret in salebra. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in
cena quidem posse videamur?

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Bork: Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
Ecce aliud simile dissimile.: Bork
Bork: Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Quo modo?: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Beatum, inquit.: Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Idem adhuc;: Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.

Haec dicuntur fortasse ieiunius;
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Falli igitur possumus. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Bork Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Audeo dicere, inquit.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.

Sin autem voluptatem putat adiungendam eam, quae sit in motu-sic enim appellat hanc dulcem: in motu, illam nihil dolentis in stabilitate-, quid tendit?