Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Duo Reges: constructio interrete. Facillimum id quidem est, inquam.

Cum enim virtutis hoc proprium sit, earum rerum, quae secundum naturam sint, habere delectum, qui omnia sic exaequaverunt, ut in utramque partem ita paria redderent, uti nulla selectione uterentur, hi virtutem ipsam sustulerunt.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sed quamquam negant nec virtutes nec vitia crescere, tamen utrumque eorum fundi quodam modo et quasi dilatari putant. At multis malis affectus. Polycratem Samium felicem appellabant. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Quae contraria sunt his, malane?

Non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae
pueros non didicisse turpe est, ea putant usque ad
senectutem esse discenda.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse
vivi;

Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Sed fortuna fortis; Quibusnam praeteritis? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Bork: Quid ad utilitatem tantae pecuniae?
Bork: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?