Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Dici enim nihil potest verius. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Quare attende, quaeso.

Bork: Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Bork: Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Bork: Tria genera bonorum;
Bork: Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.

Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Duo Reges: constructio interrete. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Iam in altera philosophiae parte. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Facillimum id quidem est, inquam. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Ut aliquid scire se gaudeant? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Est, ut dicis, inquam. Non laboro, inquit, de nomine. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Bestiarum vero nullum iudicium puto. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris,
quam te reprehenderim.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod
intellegam;